این مقاله به بیماران دیابتی که حساسیت پوستی آنان زیاد است، کمک خواهد کرد. اگر بیماران مبتلا به دیابت به اندازه کافی به خود رسیدگی نکنند، این عدم تعادل قندخون موجب مشکلات بزرگ پوستی برای آنان می‌شود. در این بیماران مویرگ‌های کوچک نزدیک به پوست اغلب تنگ و گردش خون آهسته می‌شود و پوست مستعد ابتلا به مشکلات می‌گردد و بریدگی‌ها و زخم‌ها دیرتر التیام می‌یابند. این مشکلات پیش می‌آیند، زیرا بدن یا انسولین کافی تولید نمی‌کند (دیابت نوع 1) و یا به انسولین تولید شده پاسخ درست نمی‌دهد (دیابت نوع 2). اگر این بیماری به درستی کنترل نشود قندخون بالا موجب آسیب‌های شدید پوستی و حتی خطر ابتلا به عفونت‌های پوستی می‌شود. اگرچه دیابت نوع 1 و 2 از یکدیگر متفاوتند و به درمان‌های متفاوتی‌ هم نیاز دارند، ولی زمانی که صحبت از آسیب به پوست باشد، تفاوت زیادی میان این دو نوع بیماری دیده نمی‌شود؛ فقط در دیابت نوع 1، بیماران دیابتی به توجه و دقت بیشتری نیاز دارند.

خوشبختانه با انجام راهکارهای ساده و محصولات تخصصی می‌توان به مقدار زیادی این نگرانی‌ها را برطرف کرد تا پوست احساس بهتری داشته باشد و زیباتر به نظر برسد. یک رژیم غذایی متعادل و ورزش مناسب می‌تواند به بهبود پوست بیماران مبتلا به دیابت کمک کند. پزشکان به افراد دیابتی توصیه می‌کنند که حتماً پیاده‌روی کنند و معتقدند که پیاده‌روی بهترین کاری است که با آن به درمان خود کمک می‌کنند؛ زیرا جریان خون را به تمامی ارگان‌های بدن می‌رساند و موجب گردش خون مناسب می‌شود. سرما و خشکی همین‌طور که هوا رو به سردی می‌رود و زمستان نزدیک می‌شود، بیماران دیابتی باید بیش از قبل مراقب سلامت پوست خود باشند زیرا احتمال ایجاد ترک و ابتلا به عفونت به دلیل سرما و خشکی هوا بیشتر می‌شود. بیماران دیابتی باید ازشویندههای غیر صابونی استفاده کنند تا چربی طبیعی پوست آنان به طور کامل از بین نرود و بعد از آن حتماً از یک مرطوب کننده مناسب استفاده نمایند.

کرم‌ها یا لوسیون‌های که حاوی وازلین و یا روغن‌های معدنی هستند، راه تنفس و اکسیژن رسانی به پوست را مسدود می‌کنند. بهتر است از کرم‌هایی استفاده کنید که حاوی گلیسیرین است و علاوه بر حفظ رطوبت پوست، اکسیژن لازم را به پوست می‌رساند. پوست دیابتی‌ها فوق‌العاده حساس است و حتی ممکن است به ذرات بسیار کوچک رنگ و پارچه‌های مصنوعی موجود در کرم‌ها و لوسیون‌ها واکنش نشان می‌دهد و موجب سوزش و یا خارش ‌شدید شود. زخم‌ها نوروپاتی و یا آسیب اعصاب یکی دیگر از عوارض جانبی بیماری دیابت است. این وضعیت بیشتر روی پاها تأثیر می‌گذارد. پای انسان‌ها بسیار حساس است و وجود یک ریگ کوچک در کفش را تشخیص می‌دهد؛ ولی در مورد افراد دیابتی قضیه فرق می‌کند و حس لمس آنها ضعیف است. به همین دلیل افراد دیابتی باید هر روز پاهای خود را بخصوص لابه‌لای انگشتان را از نزدیک بررسی کنند و در صورت مشاهده هر نوع زخم و یا آسیب کوچک به سرعت آن را درمان کنند. اگرچه این فرایند کمی وقت‌گیر به نظر می‌رسد، ولی انجام آن برای دیابتی‌ها واجب و ضروری است.