عنوان مطلب :روانشناسی جراحی زیبایی در ایران

  • تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۹/۲۰
  • |
  • بخش : پوست مو و زیبایی
روانشناسی جراحی زیبایی در ایران

اين روزها مسائلي توجه مان را جلب مي كند كه سنخيتي با بازار اقتصادي كشور ندارد. ابتدا دختران جوان، سپس پسران جوان، با فاصله كمي تازه نوجوانان و بعد هم نسل گذشته و مسن ترها به اعمال جراحي زيبايي روي آورده اند و هر روز به خيل عظيم شان افزوده مي شود. براساس آمارهاي موجود اعمال جراحي بيني در دنيا رو به كاهش و درعوض سايرجراحي هاي جوان سازي رو به فزوني نهاده است.

  

     سابقه جراحي هاي پلاستيك و ترميمي در متون پزشكي به قبل از ميلاد مسيح باز مي گردد اما عمر جراحي پلاستيك در كشور ما هم به حدود يك قرن مي رسد. عمل جراحي رينوپلاستي يا بيني نيز نخستين بار در سال 1800 ميلادي در اروپا انجام شد اما شواهدي در دست است كه تاريخچه اين عمل، به هزاران سال قبل بر مي گردد.

     دكتر محمدعلي نيلفروش زاده، دانشيار پوست دانشگاه علوم پزشكي تهران و متخصص پوست و مو، در گفت وگو با در اين باره مي گويد: نخستين شواهد جراحي پلاستيك در متون سانسكريت 2600 سال قبل يافت شده است. در هند باستان بسياري از تبهكاران اعضاي بدن قربانيان خود را قطع مي كردند، همچنين سيستم قضايي در آن زمان براي مجازات مجرمان يا خيانتكاران، دستور به قطع اعضاي بدن آنها از جمله بيني، مي داد بنابراين طبيعي است كه نياز زيادي به جراحي ترميمي وجود داشته است، نيازي كه منجر به ايجاد اشكال ابتدايي جراحي پلاستيك شد.

    

     زيبارويان قديمي متفاوت از زيبارويان كنوني

    البته شاخص هاي زيبايي همواره در حال تغيير بوده و هست؛ براي مثال يكي از عناصر زيبايي براي زنان به خصوص زنان دربار پادشاهان قديم، پهن بودن بيني و بلندي گردن بوده به همين دليل براي بلندتر شدن گردن زنان از لوله هايي استفاده مي كردند تا به مرور زمان گردن بلندتر شده و به زيبايي آنان بيفزايد.

 

     در چين باستان نيز كوچك بودن دست ها و پاهاي دختران يك حسن به حساب مي آمده و به همين دليل دست ها و پاهاي كودكان بخصوص دختران را از خردسالي باند پيچي مي كردند تا از رشد آن جلوگيري كنند.

     دكتر قدرت الله حق گزار فوق تخصص جراحي زيبايي و پلاستيك در خصوص سابقه جراحي زيبايي در ايران معتقد است: نخستين عمل جراحي در ايران 50 سال قبل توسط دكتر سيروس رضايي انجام شده است.

     در عصر ما نيز اقداماتي به منظور زيبايي انجام مي شود كه تنها به طب نوين ختم نشده و شامل طب سنتي و سوزني نيز مي شود. دكتر داريوش ريزه وند، هميوپات و متخصص طب سنتي، سابقه جوان سازي صورت با طب سوزني را از چند هزار سال قبل عنوان كرده و مي گويد: مبدا پيدايش اين موضوع چين باستان بوده است. در آن دوران براي جوان نگهداشتن صورت از اين روش استفاده مي شد اما به علت هزينه بالافقط براي امپراتورها و شاهزادگان از اين روش استفاده مي شد.

     در چند دهه اخير با پيشرفت صنعت زيبايي در كشورهاي اروپايي جوانسازي صورت رونق گرفته است.

     دكتر ريزه وند تصريح كرد: در طب سنتي زيبايي ظاهري بدن محصولي از زيبايي درون بدن است يعني اگر اخلاط چهارگانه در تعادل باشد و همه مسيرهاي انرژي و ارگان هاي بدن مثل خون و مايعات در بدن در تعادل با يكديگر باشند و مشكلي درحركت آنها پيش نيايد، پوستي سالم و جوان خواهيم داشت و دليلي براي زيبا نبودن صورت و بدن وجود ندارد.

     به گفته وي حتي ژن ها تحت تاثير و تحت الشعاع اختلالات مزاجي هستند. 

    

    اشتياق ايراني ها به جراحي هاي زيبايي

    براساس آخرين آمار، كشور ايران از نظر تعداد جراحي زيبايي بيني، رتبه اول را در جهان به خود اختصاص داده است و به همين دليل كشور ما را پايتخت اعمال جراحي زيبايي ناميده اند. براساس برخي آمارغيررسمي ميزان جراحي هاي زيبايي در ايران ۷ برابر اروپا است، برخي آمار غيررسمي ديگر نيز ايران را در رديف دوم و يا سوم جهان از نظر جراحي هاي زيبايي مي شمارد. به هر حال اول، دوم يا سوم، 7 برابر يا چند برابر، مهم اين است كه آمار بسيار بالاست. پس از باريك كردن نوك بيني و از بين بردن قوز آن، شكم و سينه در رتبه هاي دوم و سوم قرار دارند. ليپوساكشن يا كوچك كردن شكم شايع ترين عمل زيبايي در دنياست كه بيشتر هدف درماني دارد اما در ايران صرفاً به منظور زيبايي انجام مي شود. البته فقط بيني و شكم نيست كه باعث ايجاد نارضايتي شده، از موي سر گرفته تا ناخن پا، پيلينگ، كاشت مو، گونه و چانه، بالابردن ابرو و پيشاني، كلفت يا باريك كردن لب ها، كشيدن پوست، زيباسازي گوش ها و چشم ها، تغيير سايز بسياري از اعضاي بدن، گذاشتن و برداشتن خال، كاشت مو، سوزاندن مو، افتادگي پلك ها، نگين دندان، ميكرودرم، بلند كردن دست و پا، تزريق ژل، بوتاكس،PRP و هرآنچه كه فكرش را بكنيد بايد جراحي شود و تغيير كند. از نظر اين قشر اصولاً جراحي زيبايي ضروري است. 

    آمارها نشان مي دهد تنها 20 درصد از جراحي هاي زيبايي، جنبه درماني و ضروري دارند و 80 درصد بقيه غيرضروري و تشريفاتي است.

     اما دكتر حق گزار معتقد است «برخي جراحي هاي زيبايي به دوام و حفظ زندگي مشترك كمك مي كند و اگر هدف از جراحي را فقط زيبايي بدانيم، نگرشي سطحي به مسئله داشته ايم. گاهي عمل هاي زيبايي مسير زندگي شخصي را عوض و زندگي او را متحول مي سازد.»

     دكتر ريزه وند نيز بر اين باور است كه در همه نژادها زيبايي جلب نظر مي كند و چون زيبايي از صفات و خلقت هاي خدا است، انسان ذاتاً زيبايي را دوست دارد اما متاسفانه اين مقوله از حد و معني خود خارج شده و به تجمل گرايي سوق پيدا كرده است و مردم به جاي اين كه به دنبال زيبايي ذاتي و سلامت جسم و روان باشند به دنبال زيبايي ظاهري صرف هستند.

     به عقيده وي اين دسته از افراد كمال گرايي را گم كرده اند و آن را با يك سري مسائل اقتصادي آميخته اند.

    

     نارضايتي 90 درصدي زنان از ظاهر مادرزادي خود

    اظهار نظر دكتر محمد احمدي، روانشناس و مدير مركز مشاوره شريف نيز در اين خصوص جالب است؛ وي با ابراز تاسف از اين كه بسياري از اوقات فرد به دليل نداشتن اعتماد به نفس و نداشتن قدرت و مهارت هاي اجتماعي براي حضور دراجتماع به تصوراين كه چون زيبا نيست مورد پذيرش ديگران قرار نمي گيرد يا ازدواج نمي كند و يا كسي به او توجه ندارد، به جراحي زيبايي

     رو مي آورد، اظهار داشت: اين افراد حتي ممكن است پس از عمل به دليل نداشتن مهارت هاي ذكر شده، نتوانند ارتباطي كه از نظر آنها ايده آل است، كسب كنند، به همين دليل افسرده و سرشكسته مي شود.

     براساس آمار، حدود 15 درصد مردان و 90 درصد زنان از ظاهر مادرزادي خود راضي نيستند. نتايج پژوهشي جديد نشان مي دهد دليل اصلي جراحي هاي زيبايي «توهم خود زشت پنداري» است. اصطلاح «خودپنداره» در روانشناسي به معني تصويري است كه فرد از خود دارد، گفت و گوي فرد با خودش و پيام هايي كه از جامعه به سمت او مي آيد.

     بيماري مورفوفوبيا نيز كه «ترس از بد شكلي» ناميده مي شود باعث مي شود تا اين افراد ايرادات جزئي در بدن خود را بسيار بزرگ بينند و اگر اين حس و بيماري تحت مشاوره پزشكي قرار نگيرد، ممكن است پيشرفته و به بيماري هاي خطرناكي مثل «اسكيزوفرنيا» تبديل شود.

     دكتر احمدي مي گويد: مهمترين عنصر ارتباط اجتماعي «خود پنداري مثبت» است. گذشته از اين كه عده معدودي واقعاً نياز به اين نوع جراحي ها دارند، علت تصميم مابقي افراد «خود پنداري منفي» است و تا زماني كه اين افراد احساس منفي نسبت به خود دارند، به هيچ عنوان ارضا نمي شوند و حتي گاهي پس از عمل زيبايي گرفتار خود شيفتگي شده يا منزوي مي شوند.

    

     خانه از پاي بست ويران است!

    تبليغات رسانه اي و تاثير آن بر برخي مخاطبان و كمرنگ شدن ارزش ها نيز به زعم برخي كارشناسان از ديگر علل گرايش به عمل هاي زيبايي است.

     متاسفانه هيچ برنامه اي براي بومي نگه داشتن معيارهاي زيبايي ما وجود ندارد. وقتي به تبليغات تلويزيون نگاه مي كنيم ياد ضرب المثل «از ماست كه بر ماست» مي افتيم. در اين تبليغات از كودكاني استفاده مي شود كه موهاي طلايي و چشمان رنگي دارند و بيشتر به اروپايي ها شبيه هستند تا چهره اصيل ايراني و مسلماً تاثيراتي در جامعه مي گذارد كه سبب افزايش گرايش به شبيه سازي هاي پرهزينه مي شود. به پيام هاي بازرگاني كه از خانم هاي به اصطلاح با حجاب استفاده مي شود هم نمي شود تكيه كرد؛ آنها هم فاكتورهاي بارزي دارند كه اذهان را به آن طرف آب، جلب مي كند!

     دكتر حسين قرباني عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس در خصوص تبليغات ماهواره اي مي گويد: فرهنگ و ارزش هاي غرب از طريق ماهواره و اينترنت بر جوانان تاثير مي گذارد و عده اي چهره هاي مطرح بيگانه را الگوي خود قرار مي دهند و تلاش مي كنند با انواع جراحي ها چهره اي شبيه به آنان داشته باشند.

     دكتر قدرت الله حق گزار هم جراحي زيبايي را يك برداشت شخصي مي داند كه بيماران شبيه سازي مي كنند و از مدل ها الگوبرداري مي كنند از اين رو بي شك رسانه ها از جمله ماهواره در اين مقوله بي تاثير نيستند.

     دكتر ريزه وند هم با تاكيد بر اين كه گاهي برخي نقص ها سبب كمبود اعتماد به نفس شده و اختلالات شخصيتي بوجود مي آورد، اظهار مي كند: بيشتر بيماري ها ناشي از روان انسان هاست به عنوان مثال برخي ميگرن ها با كاهش وزن و سايز مناسب درمان مي شود. متاسفانه بسياري در طب سنتي هم به دنبال مد هستند كه اين به اختلالات روحي رواني و شخصيتي آنها باز مي گردد.

    

     جمال گرايي خوب است اما به چه قيمت

    روي آوردن به عمل هاي جراحي مي تواند دلايل بسياري از جمله كمال گرايي و به تبع آن جمال گرايي كه خود نيز نوعي كمال است، تنوع طلبي، بالارفتن سطح استاندارد زندگي عموم مردم، ناآگاهي (بخصوص در نوجوانان)، تبليغات رسانه هاي بيگانه، عدم توجه به آسيب شناسي، فقدان نظارت صحيح و... داشته باشد.

     دكتر احمدي روانشناس، تب جمال گرايي را اين گونه تفسير مي كند: همه زيبايي را دوست دارند و بايد اين طور باشد اما نبايد اين علاقه به حدي برسد كه زندگي و حضور فرد در اجتماع را تحت الشعاع قرار دهد يا فرد خود را با ديگران مقايسه كند خوب طبيعي است كه همه به يك اندازه از زيبايي برخوردار نيستند اما دليلي وجود ندارد كه همه يكدست باشند.

     دكتر نيلفروش زاده با اشاره به دليل افزايش اين گونه جراحي ها معتقد است: در كشور ما بسياري از زنان و مردان، شكل و فرم قسمتي از اندام يا جوارح خود را نمي پسندند و خواهان تغيير يا اصلاح آن هستند ازطرفي به دليل جوان بودن كشور، گرايش به جراحي هاي زيبايي در ايران گسترش يافته است.

     در كنار اين اظهارنظرها دكتر حق گزار از برخي مراجعين به مطب هاي زيبايي حتي مطب خودش انتقاد كرده و صراحتاً مي گويد: بيش از نيمي از مراجعين احتياجي به جراحي ندارند و چه بسا جراحي تناسب موجود را به هم مي زند.

     وي افزود: هر عملي كه در هر عضوي انجام مي شود بايد به رشد كامل رسيده باشد مگر مواردي كه از نظر روحي براي بيمار مشكلات بيشتري بوجود آورد.

     به عنوان مثال گونه هاي برجسته در پسران قبل از سن مدرسه هم عمل مي شود اما جراحي بيني از 18 سالگي به بعد انجام مي شود.

     بنا بر اظهارات برخي روانشناسان؛ عمل هاي زيبايي در كشور در سنين پائين و نوجواني نشان دهنده نداشتن شناخت كافي و آگاهي از موضوع و پيامدهاي ناشي از آن است. گرايش به انجام جراحي هاي زيبايي علاوه بر ريشه هاي اجتماعي، به برخي عوامل رواني از قبيل عقده حقارت و اختلالات رواني برمي گردد.

     نارسايي هاي شخصيتي نيز بي تاثير در تصميم گيري نيست. اختلالات دوران كودكي در جراحي هاي زيبايي نيز موثر است.

     كارشناسان روانشناسي معتقدند كساني كه كودكي پراضطراب و پرتنشي را سپري كرده باشند احتمال اين كه مشتريان كلينيك هاي زيبايي باشند، از ديگران بيشتر است.

     به عقيده روانشناسان بخشي از جراحي هاي زيبايي به علت عدم ارائه راهكارهاي عملي و برنامه ريزي صحيح براي ازدواج جوانان و ارضاي غريزه جنسي است. تهييج ديگران نيز از ديگر عوامل افزايش اين آمار بخصوص در سنين پائين است. البته دكتر حق گزار متوسط سن مراجعين به مطب زيبايي را بين 30 تا 50 سال اعلام مي كند.

     به هر حال بررسي ها نشان مي دهد لوازم آرايش خلاهاي جوانان و نوجوانان را پر نمي كند و آنان براي جلب توجه و خودنمايي به انواع جراحي هاي زيبايي متوسل مي شوند. عواملي همچون شرايط آب و هوايي كشور، افزايش سن ازدواج، ارزاني عمل هاي جراحي زيبايي در ايران در مقايسه با ديگر كشورها، انجام عمل توسط پزشكان با تخصص هاي غيرمرتبط در افزايش گرايش به عمل زيبايي موثر است.

     جامعه شناسان معتقدند يكي از دلايل روي آوردن به عمل هاي جراحي زيبايي كم نشاطي و كم تحركي جامعه است كه سبب مي شود جوانان به شادي هاي كاذب روي آورند.

     دكتر ابراهيم رزم پا، دبير دومين كنگره بين المللي راينولوژي ايران معتقد است مهمترين دلايل شايع شدن جراحي بيني و صورت، مدگرايي و چشم و هم چشمي است. وقتي رفتاري در جامعه مورد توجه قرار گيرد بدون توجه به جنسيت، افراد بيشتر دنبال ارضاي نيازهاي رواني خود هستند. بدترين حالت اين است كه خواسته ها براساس نياز رواني فرد باشد. تا زماني كه كسي پي به ساير زيبايي هاي وجودي خود نبرد، تمام تلاشش به ظاهر معطوف مي شود، به نحوي كه حتي از تيپ ظاهري خود متنفر مي شود و سعي مي كند به هر نحو ممكن آن را آنطور كه دوست دارد تغيير دهد؛ البته اين رفتار يك نوع بيماري «عدم پذيرش» خود است.

     آمار نشان مي دهد بين 30 تا 85 درصد افرادي كه خود را به تيغ جراحي زيبايي مي سپارند نه تنها از چهره بعد از عمل خود رضايت ندارند، بلكه اعتماد به نفسي كه به دنبالش بودند هم افزايش نمي يابد و گاهي دچار سرخوردگي، افسردگي، اضطراب و حتي پرخاشگري مي شود. گاهي هم براي ترميم، همان عمل بعد از مدتي دوباره تكرار مي شود.

    

     آمار بالاي شكايت از جراحان زيبايي

    براساس برخي آمار، تعداد شكاياتي كه از اعمال جراحي در كشورمان صورت مي گيرد به بيش از70 درصد مي رسد.

     دكتر محمدرضا خردمند، سرپرست مجتمع 29 شوراي حل اختلاف ويژه امور جامعه پزشكي و سلامت تهران بزرگ، از پرونده هايي نام مي برد كه در خصوص شكايت از پزشكاني است كه براي بيمار اقدامات درماني نظير استفاده از ژل، بوتاكس، ليزر درماني، كاشت مو و جراحي بيني كرده اند.

     البته به گفته وي 50 درصد اين پرونده ها به صلح و سازش ختم مي شود اما بقيه براي اظهارنظر به هيات هاي كارشناسي ارسال مي شود.

     در بررسي پرونده هايي كه سر از پزشكي قانوني درآورده و به تحقيقات تخصصي منجر شده، مشخص شده است كه حدود 70 درصد بيماراني كه شكايت مي كنند به اين دليل است كه انتظاري كه از عمل داشته اند با ذهنيت پزشك فرق مي كرده است.

     از سويي ديگر و براساس اعلام متخصصان، در سال گذشته تعداد كساني كه به عنوان متخصص، عمل زيبايي انجام مي دهند 10 برابر بيشتر از جراحان پلاستيك واقعي است. تعداد بالاي افراد متقاضي باعث شده است كه پزشكان با توجه به درآمد كمي كه در ساير رشته ها دارند، به انجام اين جراحي ها بپردازند كه اين امر خطر آسيب به بيمار را بسيار بالامي برد.

     اين امر باعث شده تا سالانه شاهد مواردي از فوت در نتيجه عمل غيرمتخصصانه لايپوساكشن باشيم يا در حالي كه 157جراح پلاستيك در تهران مجوز انجام عمل بيني دارند، هفت هزار پزشك اين جراحي را انجام مي دهند.

     اين در حالي است كه هيچ نظارتي از سوي وزارت بهداشت و نظام پزشكي بر عملكرد اين مراكز درماني وجود ندارد و آمار رسمي هم از تعداد قربانيان جراحي هاي زيبايي در اختيار عموم نيست.

    

     جراحي هايي كه نقص بدن را به همراه مي آورند!

    دكتر قدرت الله حق گزار درباره ريسك اين گونه جراحي ها مي گويد: كوچكترين عمل جراحي چه زيبايي و چه غيرزيبايي اگر به دست افراد بي تجربه انجام شود، گاه عوارض جبران ناپذيري به همراه خواهد داشت و گاهاً به نقص عضو بيمار منجر مي شود.

     وي درباره پيشگيري از عوارض جراحي هاي زيبايي توسط متخصصان، مي گويد: عوارض حتماً قابل پيشگيري است اما برخي عوارض مثل جاي عمل اجتناب ناپذير و هميشگي است.

     اين متخصص جراحي پلاستيك با ابراز تاسف از اين كه بيش از 50 درصد جراحي هاي زيبايي توسط افراد غيرمتخصص انجام مي شود، تصريح كرد: جراحي هايي كه توسط افراد غيرمتخصص انجام مي شود در بسياري موارد باعث عوارض و نتايج نامطلوب مي شود كه متاسفانه نظارت قاطع و فراگيري بر آن صورت نمي گيرد.

     اما دكتر ريزه وند مدعي است در طب سنتي هيچ عارضه اي وجود ندارد و با طب سوزني و اصلاح مزاج مي توان به زيبايي كمك كرد.

     وي در خصوص كوچك كردن بيني، گفت: بيني نقش فن را در بدن ايفا مي كند و حرارت ذاتي بدن از طريق بيني خارج و تنظيم مي شود. افرادي كه بيني بزرگتري دارند طبع گرم دارند مثل صفراوي ها و دموي ها كه نياز دارند به وسيله بيني حرارت اضافي بدن را خارج نمايند و اگر اين افراد بيني خود را كوچك نمايند، فن بدن كوچك شده، حرارت خارج نمي شود و اين حرارت به قسمت فوقاني (سر و گردن) منتقل مي شود و فرد دچار اختلال در خواب، تنش هاي عصبي، وسواس، عصبانيت هاي آني و حتي ريزش مو مي شود.

     از سويي ديگر چون حرارت در ريشه مو زياد شده، مو خشك مي شود و ريزش مي كند. بسياري از افرادي كه جراحي بيني انجام داده اند، اظهار مي دارند همه مشكلات شان از زماني آغاز شده كه اين نوع جراحي را انجام داده اند.

     وي تاكيد كرد: در صورت مشاوره مزاجي مي توان با اصلاح مزاج از بروز چنين مشكلاتي پيشگيري كرد يعني با متعادل كردن حرارت ذاتي بدن از عوارض بعد از عمل كاست.

     دكتر ريزه وند در ادامه تصريح كرد: براساس اصول طب سنتي، پوست نياز به حرارت كافي دارد. حرارت زياد، پوست را چروك مي كند و حرارت كم باعث پف زير چشم، ايجاد غبغب و شل شدن پوست و افتادگي آن مي شود؛ بنابر اين رطوبت و حرارت پوست بايد متعادل باشد و با افزايش رطوبت بدن و پوست كار بوتاكس و ژل را انجام داد.

     ريزه وند همچنين در خصوص عوارض جراحي شكم گفت: براساس ديدگاه طب سوزني برش عرضي در مسير كانال هاي مري دين ( كانال هاي انرژي)، اين كانال پاره شده و از بين مي رود و مشكلات گوارشي به همراه مي آورد. جراحي سينه هم به كانال قلب آسيب مي رساند و سبب بيماري هاي قلبي عروقي مي شود.

    

     مردان همپاي زنان به دنبال كسب زيبايي

    برخلاف تصور همگان، براساس نتايج تحقيقي كه در كشور صورت گرفته، مردان ايراني بيش از زنان مايل به جراحي زيبايي صورت هستند. آقايان بيشتر در سنين 15 تا 30 سال براي جراحي بيني اقدام مي نمايند البته گفته مي شود 10 درصد آقاياني كه تن به جراحي زيبايي مي دهند، اختلال شخصيت دارند.

     هر سال بيش از 80 هزار عمل زيبايي بيني در ايران انجام مي شود كه 27 هزار نفر از اين بيماران را آقايان تشكيل مي دهند.

     مواجهه با ارقام ديگري همچون صرف دستكم سالانه بيش از 50 ميليارد تومان براي جراحي زيبايي بيني مردان در ايران، چرايي اين موضوع را رقم مي زند و اين سوال پيش مي آيد كه چرا آقايان سوار بر اين موج، همپاي خانم ها پيش مي روند؟

     هنوز چرايي اين مسئله اجتماعي به طور كامل معلوم نيست و نمي توان يك علت واحد براي آن مطرح كرد. عمل هاي ديگر زيبايي هم آمار و ارقام قابل توجهي دارند؛ از جمله مراجعه روزانه دو تا سه هزار نفر براي تزريق بوتاكس به مطب ها و كلينيك هاي پوست و زيبايي در تهران! رقم ريالي اين موضوع سالانه بيش از 100 ميليارد تومان فقط در تهران است كه سهم قابل توجهي از آن مربوط به آقايان است.

     البته دكتر حق گزار فوق تخصص جراحي هاي زيبايي اين آمار را قبول ندارد و مي گويد: تنها 10 درصد مراجعات مربوط به مراكز زيبايي مربوط به آقايان است كه معمولاً به منظور ليپوساكشن، جراحي بيني و پلك ها، بزرگ كردن سينه ها و پيلينگ صورت است.

     بايد در نظر داشت نتايج تحقيقات بعد از عمل بوتاكس در زمينه حالات رواني، نشان مي دهد افرادي كه بوتاكس انجام مي دهند حس بدتري به تصوير بدنشان در مقايسه با گذشته دارند.

     نكته قابل توجه ديگر اين كه 20 درصد از افرادي كه تحت عمل جراحي زيبايي قرار گرفته اند، براي حفظ سلامت رواني از دارو استفاده مي كنند كه معمولي ترين آنها داروهاي ضدافسردگي است.

     اين آمار در بيماراني كه جراحي پلاستيك را به منظور زيبايي انجام نداده اند، فقط 5 درصد است.

     نكته قابل توجه اين كه مردان دلايل انجام عمل هاي زيبايي را بيشتر از زنان پنهان مي كنند و معمولاً براي جلوگيري از عدم پذيرش، تمسخر و تحقير از سوي ساير همجنسان خود دلايل آن را مشكلات جسمي و بيماري ها عنوان مي كنند؛ به عنوان مثال علت جراحي بيني را سختي تنفس و پوليپ اعلام مي دارند در حالي كه مشكلات تنفسي را مي توان بدون جراحي زيبايي برطرف كرد!

     همان طور كه گفته شد، گروهي از جوانان و نوجوانان دختر و پسر به تقليد از مد و يا تحت تاثير تبليغات غربي و ماهواره اي تن به تيغ جراحي زيبايي مي دهند و اين گونه اشراف گرايي ها بيشتر سوغات غرب است اما نتايج تحقيقي كه از دو هزار نفر امريكايي بالاي 18 سال انجام شده، نشان مي دهد اين كشورها كمتر به اين گونه اقدامات دست مي زنند و 90 درصد از ظاهرشان نسبت به سنشان راضي هستند و 60 درصد زيبايي دروني را مهم تر از زيبايي ظاهري مي دانند. همچنين بيشتر آنان اوج زيبايي شان را حدود 38 سالگي مي دانند.

 

     در امريكا فقط 4 درصد مردم عمل جراحي زيبايي انجام مي دهند كه 65 درصد زن و 35 درصد مرد هستند و همه آنان فقط در صورت مطمئن بودن، مجاني بودن و مشخص بودن نتيجه كار، تن به اين نوع جراحي ها خواهند داد.